Słynny „koniorz”, pytac, śpiywok… Od dziecka w zespołach regionalnych - Zofii Solarzowej w Białym Dunajcu i „Małych Harnasiach” w Poroninie, później w „Harnasiach” i Zespole im. Andrzeja Skupnia Florka. Ale jego życie to przede wszystkim konie - miał zawsze kilka pięknych, a że był jednocześnie znawcą i miłośnikiem tradycyjnych powozów i sań, nie było w okolicy znaczniejszego wesela, nie mówiąc o wydarzeniach kulturalnych czy religijnych z oprawą banderii i pytacy, na których mogłoby Go zabraknąć.

Marianna Łukaszczyk Cibiorz z domu Nowak. Pochodziła z Gronkowa, urodziła się 1935 r., zm. w 2021 r. Śpiewała i tańczyła w słynnym białodunajeckim Państwowym Zespole Artystycznym „Biały Dunajec” prowadzonym przez Zofię Solarzową. Uznawana za jedną z najlepszych podhalańskich śpiewaczek chętnie dzieliła się swym talentem i umiejętnościami z młodszym pokoleniem – czy to w zespole im. Andrzeja Skupnia Florka, czy w białodunajeckiej grupie „Małego Podhala”.

Helena Zachemska z Parów (1909 – 1980) - zasłużona społeczniczka, żona poety, działacza niepodległościowego i regionalnego, Antoniego Zachemskiego, zamordowanego w Auschwitz. Sama w czasie okupacji była więźniarką KL. Ravensbrück. Przed wojną prymistka słynnej muzyki rodziny Parów z Białego Dunajca. Po powrocie do kraju była nauczycielką muzyki. Zapamiętana jako osoba wielkiej pogody ducha, dobroci i delikatności. Pisała poezje, gawędy, śpiewki okolicznościowe, najczęściej dla zespołu im. Andrzeja Skupnia Florka.

Białodunajecki muzykant, kontynuator tradycji słynnej muzyki Cudzichów Dusów, przygrywającej między innymi w zespole „Biały Dunajec” Zofii Solarzowej w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, w kapeli Dusów grał bowiem często jego ojciec, Bronisław.

Znakomity podhalański muzykant, tancerz, śpiewak, gawędziarz, laureat nagrody imienia Oskara Kolberga. Członek wielu zespołów regionalnych – m. In. Państwowego Zespołu Artystycznego "Biały Dunajec", prowadzonego przez Zofię Solarzową w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, czy zespołu "Holny" z Zakopanego.

Wybitny, wszechstronnie utalentowany artysta, malarz, znakomity muzykant (grał m.in. na skrzypcach, dudach i innych instrumentach pasterskich), założyciel rodzinnego zespołu Trebunie Tutki, człowiek wielce zasłużony dla kultury góralskiej.

Wywodzący się ze Stołowego (wysoko położonego przysiółka Białego Dunajca) poeta i gawędziarz. Dziełem jego życia jest „Biały Dunajec – moja wieś rodzinna”, nad którym pracował kilkanaście lat. Pisał liczne artykuły, opowiadania, gawędy i wiersze.

Generał brygady Wojska Polskiego, legionista, uczestnik walk o niepodległość II Rzeczypospolitej, twórca formacji strzelców podhalańskich, inżynier, polityk, poseł na Sejm RP, działacz regionalny ruchu podhalańskiego, literat.

Wojciech Kułach Wawrzyńcok (1812 – 1897) to najbardziej znany z podhalańskich rzeźbiarzy ludowych. Ten niezwykle wszechstronny artysta zajmował się nie tylko rzeźbą w drewnie, ale i w kamieniu, co było znacznie rzadsze na Podhalu. Ponadto jego zainteresowania obejmowały także meblarstwo i rusznikarstwo (wykonywał inkrustowane strzelby). W młodości na piechotę dotarł do Rzymu, gdzie ogromne wrażenie wywarła na nim włoska sztuka i architektura.