W jego twórczości można wyróżnić dwa podstawowe nurty. Pierwszy to tradycyjne płaskorzeźbione wzory podhalańskie, nawiązujące do dawnego zdobnictwa, zachowanego w żywym przekazie oraz w zbiorach muzealnych i pracach klasyków – Matlakowskiego, Barabasza czy Witkiewicza. W wielu domach w podtatrzańskich miejscowościach można podziwiać rzeźbione przez Tadeusza Franosza sosręby, meble, balustrady, okiennice. Drugi nurt tej twórczości (dodajmy – znacznie rzadszy wśród twórców ludowych) to rzeźba figuralna. Nie do przecenienia jest tutaj rola największego mentora i mistrza pana Franosza, rodaka z Białego Dunajca – nieodżałowanego Władysława Trebuni Tutki, według szkiców którego powstały pierwsze ważne rzeźby sakralne naszego twórcy – pomnik Jana Pawła II, znajdujący się w bazylice w Wadowicach, oraz ołtarz w Lalikach koło Żywca. Inne jego prace znajdują się w świątyniach na Harendzie, Cyrli, w Białym Dunajcu Górnym, a także w zbiorach prywatnych. Ciekawym fragmentem tej twórczości są kopie prac wybitnych artystów okresu międzywojennego, związanych z zakopiańską Szkołą Przemysłu Drzewnego, jak Władysław Skoczylas czy Bolesław Kupiec.

Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych.